Claudia dış kapıyı çarparak kapatıp, hızlı ve sert adımlarla barın arkasına doğru ilerledi. Raflardan büyük bir şişe kapıp tozlu tezgaha güçlüce vurunca çıkan ses, sabahın bu saatlerinde normal olarak boş olan barda yankılandı. Etrafa bir miktar pislik yayılınca öksürüklerini zorla bastırdı; üzerindeki ürkek bakışları hissediyordu fakat kıvılcımlar çakan mavi gözlerini asasıyla tıpasını fırlattığı eski şişeden ayırmadı. Sanki çok ilgileniyormuş gibi. Bir senedir alıştığı, hızlı hareketlerle tepeye asılı bir bardağı kaptı ve yarısına kadar, şişenin içindeki, bayıldığı sıvıyla doldurdu. Birşey söylemem gerekiyor mu? Göz ucuyla genç adama bakınca tezgahın dış tarafında umutlu bir hareketlenme oldu. Ama kendisi umutlu, meraklı, mutlu değildi! Sinirden titreyen ellerini bir an için sardığı bardaktan çekti. Yılların alışkanlığı; tezgahın altından kaptığı bir sigarayı yaktı ve derin bir nefes çekti içine. Daha iyiyim. Dumanı şişenin tıpasını çöpe fırlatırken yavaşça barın boğucu atmosferine bıraktı. Bir kez daha huzursuzca taburesinde kıpırdanan büyücüye baktı. Tamam, nasıl istersen. Sigarayı ağzından çektiği vakit, ateşviskisinden bir yudum aldı ve bardağı elinde tutmaya devam ederek, bu kez bakışlarını adamın üzerinde sabitledi.
" Beni korkutabileceğini sanıyor, pislik! İçeri girerken o olduğunu anlamalıydım. K*çı yemiyorki tüm matemorfmagusluk yeteneğini sergileyip, tamamen farklı biri olarak girdi buraya! Yüce İsa! " Bardağı kırmak istercesine tezgaha vurunca etrafa içkiden bir kaç damla saçılmıştı. Ama gözleri ne kirli tezgahta nede kendisini endişe ve şevkat karışımı bir duyguyla süzen adamdaydı; az önce, hayatında en çok nefret ettiği adamı kovduğu kapıdaydı. " Claudia, sakin o- " Bardağın hemen yanındaki şişeyi elinin tersiyle geriye doğru itti ve yere çarpıp parçalanırken dönüp bakmadı bile. Her ne kadar tutmaya çalışsada kendini, barın dışından dahi duyulabilecek bir şekilde bağırmaya başlamıştı. " Säufer, ne sanıyorki, DUNKEL BURASI! Birde BİLMEDİĞİNİ söylüyor! Muss ich DUMM? "
Göğsü hızla inip kalkarken, kendi kendini susturmak istercesine sigarayı ağzına tıktı ve nefesini daraltan, koca bir nefes daha çekti. Tanrı'm! Sakin olmama yardım et... Öksürük krizine tutulunca sigarayıda ayaklarının dibine fırlattı ve sertçe ezdi. Ellerini tezgaha koyup gözlerini az önceki odak noktasından ayırmadan dirseklerini kırdı. Sinirlendiğinde gerçekten başka birine dönüşüyordu. Kesinlikle sakin kalmalıydı, Onun yanındayken... Genç adamın sıcacık ellerini kendi buz gibi teninde hissedince ürperdi. Bakışları ister istemez çıplak koluna kaydı, adamın düzgün ellerine; ardından kusursuz yüzüne.
" Liebling... Sakin ol. Ben yanındayken, bir daha buraya giremez. Ich verspreche. Güveniyorsun, değil mi? " Kız omuzlarına dökülen simsiyah saçlarını bir eliyle geriye attı ve teslim olmuşçasına başını salladı. Ah, ona kesinlikle dayanamıyordu. William. Az önce kıvılcımlar çakan gözleri, çatık kaşları; tüm siması değişmişti. Hala sağlam olan bardağı kavradı ve bir yudum daha içti. " Möchten Sie zu trinken? " William, başını salladı. Alayla karışık bir gülümseme takınmıştı arkasındaki raflara dönerken. " Bir şişe gitti bile. " Diğer bir bardağı yarısına kadar doldurup Onun önüne doğru itekledi tezgahta. " Temizliğe ihtiyacın var. " Bu ses... Claudia'yı kesinlikle yatıştırıyordu. Başını geriye atarak yumuşak, ufak bir kahkaha attı. " Gewisslich. Yardım etmek ister misin? "
C.tesi Mayıs 02, 2009 3:03 pm
