-Shin!
Sesteki imayı sezen Shin, Lola'dan uzaklaştı...Kırgın bakışlarla onu süzmeye başladı.
Yanında oturan sarı saçlarını cüppesinin üstünden beline sarkıtan, 14 yaşlarında, yeşil gözlü, gözlüklü bir kızdı...
Shin konuşmaya başladı:
-Artık böyle kaçamak buluşmalar istemiyorum!Neden böyle olmaz zorunda...Binalarımızın farklı olması umrumda bile değil.
O sırada oturdukları tahtaları eskimiş bankın arkasondaki çalılıklardan gürültüler gelmeye başladı.Lola ve Shin aynı anda arkalarına dönüp baktılar.Lola bağırdı:
-Koş!
Fakat arkadan gelen çatallı ses böğürürcesine:
-Avada Kedavra!
Sırtından vurulan Lola yere düştü ve sanki sonsuza dek ordan kalkmayacakmışçasına kilitlendi...Elinden düşen asasının yerde yuvarlanırken çıkarttığı sesi duyup kafasını geri çevirdiginde yerde Lola'yı gördü...kendisini takip eden karanlık gölgeye böğürdü:
-Crucio!
Kendisine gelen mavi ışık demetinden kolayce sıyrıldı.
-Avada Kedavra!
Yeşil ışık demeti Shin'in saçlarını sıyırdı...Yan avludan gelen uzun boylu beyaz sakallı büyücü bağırdı:
-Sersemlet!
Bunu beklemeyen karanlık gölge yere düştü...
Shin koşarak Lolanın cansız bedenine sarıldı ve haykırmaya başladı!
-Neden?!