Kirk Toldberg

Siyah deri koltuğunda oturuyordu Kirk gene.. Ayaklarını diğer koltuğa doğru uzatmış Gelecek Postası gazetesinin baş sayfasını okuyordu. Gazeteyi hafifçe önüne indirdi ve puro paketine doğru uzandı. Buruşuk elleriyle geniş puro paketinden bir puro aldı. Puroyu ağzına doğru götürürken diğer parmağını sigaraya doğru yaklaştırdı. Parmağında ufak bir ateş sigaranın yanmasına yetmişti bile. Baş parmağını hafifçe sağa sola savurdu ve purodan derin bir duman aldı. Kafasını geriye doğru yaslayarak dumanı üfledi. Gazeteyi tekrardan eline aldı. Sağ eliyle hafifçe cama doğru reverans yaptı. Cam yavaşça iki yana ayrıldı ve açıldı. İçeriye gelen sıcak esinti gazeteyi elinden uçurmuştu. Yumuşak saçları bir anda gelen rüzgara yenik düşmüş oraya buraya savruluyordu. Hızlıca cama doğru ilerlerken rüzgar dahada hızlanıyordu. Cama ulaşamıyordu. Aksine evdeki herşey dağılıyordu. Yazdığı köşe yazıları,romanın bir parçaları.. hepsi evin çeşitli yönlerine savruluyordu. Birden bire kendisine çarpan birşey hissetti ve metrelerce uzağa yuvarlandı. Kalktığında bir ölüm-yiyen başında duruyordu. Etraf sessizleşmiş rüzgar durmuş yerini birden bire insanın içini ısıtan bir güneş almıştı. Ölüm yiyen Kirk'e doğru yaklaşıyordu. Yaklaştıkça Kirk yaşlı bedenini sürükleyerek ilerlemeye çalışıyordu. Hafifçe eliyle destek alarak ayaklandı. Yüzü burumuş ve kızarmıştı. Sağ elini burnunun önüne doğru sürttürdü. Eline baktığında avcunun içinde bir miktar kan gördü. Hızlıca içeriye doğru koştu. Ölüm yiyen kahkahalar atarak peşinden geliyordu. Hızlıca duvarda duran kılıcı eline aldı. Ölüm yiyen yanına vardığında yüzündeki gülümseme birden yokuluvermişti. Kılıcı hafifçe sağa sola salladığında etrafında yeşil bir ışık oluşmuştu. Kılıcı havaya doğru kaldırdı ve bağırdı:
~ '' Expecto Patronum ! '' Kılıcın tam üstünde oluşan mavi renkte acımasız unicorn şaha kalkmış kükrüyordu. Ölüm-yiyen'in içindeki korkuyu sezebiliyordu Kirk. Kılıçla birlikte hızlıca ilerlemeye başladı. Unicorn'u serbest bırakmıyordu. Elini hafifçe kaldırdı. Baş parmağı ile ölüm yiyeni işaret ederek :
~ '' Bitir işini Unicorn ! '' Diye haykırdı. Kılıcın üstünden havalanan Unicorn bir kere gidişinde ölüm-yiyeni haşat etmişti. Kılıcı hafifçe kaldırdı. Unicorn kılıcının içine hızlıca süzüldü. Tam o sırada karşısında Lord Voldemort belirdi. Kılıcı hızlıca yere sapladı. Kılıctan destek alarak hafifçe eğildi. Voldemort ona doğru yaklaştı. Yumuşak saçlarını sıvazlayarak yılan dilinde konuşmaya başladı.
~ '' Artık benimlesin yaşlı büyücü.. '' bu cümlenin ardından Kirk kendini Riddle Malikanesinin ölüm-yiyenler karargahında bulmuştu. Ölüm-yiyen olmayacaktı. Sadece gelecek postasını karanlığın lehinde yazacak ve bu yükselişi halka çaktırmayacaktı. Artık karanlık taraf daha güçlüydü. Bu büyük savaşın kazananı Karanlık taraf olacaktı.. En azından Kirk buna inanıyordu..